Bir gün bir kız, Brakel’den Hinnenborg’un güneyindeki St. Anne kilisesine gitti; niyeti kendisine bir koca bulmaktı. Kilisede-kimsenin olmadığını sanarak şöyle bir şarkı tutturdu:

Ah sevgili Meryem Ana
Yardım etsene bana,
Adamı tanırsın sen
Evi yan sokaktadır
Saçları da sarıdır.

Ama kilisenin zangocu sunağın arkasındaydı ve cırtlak sesiyle “O senin olmayacak! Senin olmayacak!” diye bağırdı. Kız bu sözleri Meryem Ana’nın kucağındaki çocuğun söylediğini sanarak onu “Sen sus da annen konuşsun!” diye azarladı.