Söz dinleyen, ama kendi kafasına göre hareket eden bir seyise sahip olmak efendisini ne denli mutlu eder acaba! İşte bir gün, efendisi böyle akıllı bir seyisi, yani Hans’ı, kaybolan ineğini aramaya gönderdi. Bir süre sonra Hans geri dönmeyince adam: “Sadık Hans, iş görürken bile canı sıkılmıyor” diye düşündü. Ancak bir hayli zaman geçtiği halde ondan ses seda çıkmayınca başına bir şey gelmiş olmasından korktu ve kendisi yola düşerek seyisi aramaya koyuldu.
Çok aradı, sonunda onu büyük bir tarlada buldu.
Adam bir aşağı bir yukarı tur atmaktaydı. Yanına varınca: “Ee, Hans, ineği buldun mu bari?” diye sordu.
“Hayır” diye cevap verdi Hans. “İneği bulmadım, ama aramadım da.”
“Peki, ne aradın Hans?”
“Daha iyi bir şey aradım ve buldum da!”
“Neymiş o, Hans?”
“Uç tane karatavuk” diye cevap verdi seyis.
“Hani nerde onlar?” diye sordu efendisi.
“Birini görüyorum, öbürünü işitiyorum, üçüncüsünü de arıyorum” diye cevap verdi akıllı seyis. İşte bundan çıkacak ders: Sen efendinin her sözüne ve emrine kulak asma; aklına ne gelirse ve canın ne isterse onu yap ki, akıllı Hans gibi olasın!